De McCourt School of Policy van Robert A.M. Stern Architects (RAMSA), gelegen op de Capital Campus van Georgetown University in het centrum van de stad, vormt een nieuw academisch centrum voor de beleidsmakers in Washington, D.C.. Daarnaast moedigt een reeks originele installaties van architect, ontwerper, kunstenaar en beeldhouwer Maya Lin de gebruikers van het gebouw aan om rekening te houden met hun natuurlijke omgeving.
Het 150.000 vierkante meter grote gebouw herbergt uitgebreide onderwijs- en gemeenschapsruimten, waaronder 20 klaslokalen, een uitgebreide centrale gemeenschappelijke ruimte, academische kantoren, een auditorium met 400 zitplaatsen en een groot dakterras met uitzicht op het Amerikaanse Capitool.
De kubusachtige vorm is een contextueel en samenhangend verlengstuk van de omringende gebouwen en is bekleed met steen met gepaneelde metalen en glazen vliesgevels. Verticale vinnen en een brise-soleil, die de blootstelling aan de zon tegengaan en de thermische prestaties optimaliseren, articuleren de gevel van het gebouw met uitstekende lijnen die de uniforme geperforeerde ramen van het naburige 500 First Street NW weerspiegelen.
De verbinding met de context wordt verder verbeterd door een skybridge op de 6e verdieping die aansluit op een vergader- en conferentieruimte over de hele verdieping in de aangrenzende 500 First Street NW. Vanaf de tweede verdieping loopt een aangelegde promenade over een bestaande structuur en via een nieuw gebouwd trappenhuis naar beneden om gemakkelijke voetgangerstoegang te bieden tot de Eleanor Holmes Norton Green.
"De architectuur van het nieuwe gebouw van de McCourt School balanceert zijn tempo binnen twee overlappende contexten: een goed gedefinieerde stedelijke universiteitscampus en het centrum van Washington, DC. Het gebouw leest als een uitbreiding van de Capitol Campus, terwijl het ook de voetgangerservaring animeert," legt Graham Wyatt, Partner, RAMSA, uit.
Door faculteit, studenten en personeel samen te brengen, bevordert de indeling van het gebouw organische interacties en toevallige ontmoetingen. Een licht atrium met dubbele hoogte en een 'reizende trap' verbindt de negen verdiepingen. In plaats van direct naar boven te lopen, doorkruist de trap het gebouw, waardoor studenten en docenten door verschillende ruimtes moeten lopen op weg naar een kantoor of klaslokaal.
Originele installaties van Maya Lin, die bekend staat om haar grootschalige omgevingskunstwerken en -installaties, waaronder het Vietnam Veterans Memorial in het begin van de jaren 1980, zijn overal in de binnenruimtes te zien. De verzameling installaties met de titel "Mapping Our Place in the World" (Onze plaats in de wereld in kaart brengen) houdt de bewoners op hun plaats en zet ze aan om na te denken over hun connectie met de grotere wereld.
De collectie omvat "Following the Potomac", een plafondcompositie van glazen knikkers die lijkt op een vogelperspectief van het stroomgebied van de Potomac. In de hoofdruimte verandert een serie hanglampen met de titel "Whether Birds" van kleur afhankelijk van de aanwezigheid van zon, wolken, sneeuw of regen. Geluidsopnames van lokale waterwegen, wetlands, bossen en graslanden, gemaakt op verschillende tijdstippen van de dag en het jaar, worden uitgezonden via gerichte luidsprekers boven de hoofdtrap.
Lin heeft ook bijgedragen aan het daklandschap van het gebouw met "The Sky Garden" - een buitenterras met elliptische bassins en inheemse planten, zoals berkenbomen, pijnbomen, varens en grassen. Het biedt mogelijkheden voor rustige gesprekken en ontspanning terwijl de regionale ecologie wordt gevierd en het uitzicht op het Amerikaanse Capitool wordt omlijst.
