In de betoverende heuvels van Oltrepò Pavese, tussen Pavia, Piacenza en Alessandria, ligt een oude boerderij uit het begin van de 19e eeuw, midden in een idyllische groene omgeving die rust en harmonie met de natuur biedt. Het project respecteert de geschiedenis van deze oude boerderij, ondergedompeld in de charme van herontdekte voorwerpen en materialen, en weerspiegelt ook de filosofie van de eigenaren, een Milanees ondernemersechtpaar, oprichters van een onafhankelijke sartoriale kruising tussen ambacht en bedrijf.
Het landhuis is verdeeld over drie verdiepingen met 60 m² per verdieping. Het bevat een centrale trap die op de begane grond de keuken en leefruimtes scheidt. De eerste verdieping is het slaapgedeelte met twee slaapkamers. Ondertussen vertelt de zolder, die nu bewoonbaar is gemaakt, het verleden van het huis.
Naast de boerderij staat een oude opslagruimte van 60 vierkante meter, vol vergeten gereedschap, maar met veel potentieel. Het panoramische uitzicht op de heuvels inspireerde tot de creatie van twee grote ramen, als schilderijen die van kleur veranderen met de wisseling van tijd en seizoenen, waardoor de werkruimte veranderde in een lichte leefruimte die uitkijkt op de omringende schoonheid.
De passie van de eigenaren voor antieke voorwerpen en meubels en oude plaatsen die een verhaal te vertellen hebben, is de focus van het project geworden. De renovatie heeft het historische erfgoed van de boerderij versterkt, met respect voor de originele materialen die tijdens de werkzaamheden tevoorschijn kwamen. De originele stenen die onder de pleisterlagen in de buitenmuren van het landhuis zijn gevonden, zijn gerestaureerd en worden binnen tentoongesteld, terwijl een thermische laag op de gevel de technische kenmerken behoudt.
Buiten is het mogelijk om de "oude" structuur te lezen dankzij het behoud van de bakstenen kroonlijst die doet denken aan de cellen van de Certosa di Pavia die typisch zijn voor dat gebied. De centrale trap, steunpunt van het huis, is bewaard gebleven in de originele vorm en materialen, en getuigt van het verleden door de treden die door de tijd zijn uitgesleten. De platen en het dak zijn gereconstrueerd, waardoor het onderdak bewoonbaar is, met zichtbare houten balken geïntegreerd met nieuwe platen van gewapend beton, waardoor een harmonieuze mix van oud en modern is ontstaan.
Een andere meesterlijke stilistische onderneming werd mogelijk gemaakt door de ontdekking van enkele bakstenen tongewelven met ijzeren inzetstukken die zijn gezandstraald en gerestaureerd. In het filosofische perspectief van de eigenaren werden zelfs de massief houten deuren behouden na een zorgvuldige restauratie. Met deze verscheidenheid aan authentieke materialen was de ontwerpkeuze om een ruimte met neutrale tinten te creëren, waardoor de natuurlijke en authentieke warme materialen van de plek werden benadrukt. Het resultaat van dit herstel is nu een uitgebreid huis van 190 m² verdeeld over drie verdiepingen.
De ingang is gewijzigd om de vleugel van het landhuis te verbinden met de oude werkplaats. De toegang tot het huis is nu te herkennen aan een grote deur van 280 cm hoog. Om deze ruimte nog unieker te maken is er een oude oven, gerestaureerd maar niet werkend, een decoratieve knipoog naar de geschiedenis van de gebouwen.
Op de begane grond, in wat eens de werkplaats was, werden grote ramen op volledige hoogte geopend die de natuur buiten omlijsten. In het midden van deze ruimte ondersteunt een reeds bestaande pilaar het herbouwde dak, waardoor de balken zichtbaar blijven. De woonkamer is nu een open ruimte die wordt gekenmerkt door verschillende gebieden, een geïdentificeerd door de al bestaande open haard, een leeshoek die uitkijkt over het mooiste uitzicht op de heuvels en het gezelligste deel van de woonkamer richting de buitenpatio die een continuïteit creëert tussen binnen en buiten. In deze ruimte ontbreekt met name een "televisiehoek", die totaal niet zou passen in de omgeving. Het open-ruimte-effect wordt ook ondersteund door de keuze voor het leggen van een groot formaat vloer van steengoed om continuïteit te creëren. (Line Box Imola).
Het meubilair, met passie uitgekozen door de eigenaren, bestaat onder andere uit stukken van hun vorige reizen en huizen. Stukken werden hersteld en gerestaureerd, elk met een unieke geschiedenis, van de oude plank van een apotheek die is omgetoverd tot bibliotheek tot de oude deur van een klooster die nu de woonkamer van de fitnessruimte scheidt. Het verlichtingsontwerp is minimalistisch en integreert retro-elementen zoals Vimar-Vintage platen. De lampen, vaak gerecupereerd, passen harmonieus bij het vintage ontwerp van de Dear Ingo-kroonluchter van Ron Gilad voor Moooi in de woonkamer.
De keuken wordt gekenmerkt door gewelfde plafonds. Er is gekozen om de ruimte in te richten met minimale elementen en koude materialen om de warmte en materialiteit van het plafond en de gerecupereerde houten deur tegen te gaan. In de keuken vind je iconische designstukken: de Tulip tafel uit de Pedestal collectie van Knoll by Eero Saarinen met zijn witte structuur en blad in mat Carrara marmer. Hij wordt in evenwicht gehouden door de lamp Arco van Achille Castiglioni voor Flos met metalen structuur en voetstuk in Carrara marmer.
De houten stoelen, gerecupereerd uit een oude taverne, en een oude fauteuil staan in contrast met het strakke en essentiële minimale ontwerp van de witte keuken met stalen inzetstukken en zichtbare (gerecupereerde) poten. De begane grond eindigt met een kleine tv-kamer die toegang geeft tot de wasruimte en de badkamer die wordt gekenmerkt door de wastafel die is gemaakt van een oud toilet uit de jaren 1950.
Op de eerste verdieping is er een badkamer en een slaapkamer. Het gedeelte tussen de trap en de gang is met zichtbaar steenwerk gelaten en een oude open haard is gerestaureerd om een decoratieve nis te creëren, terwijl de vloer is gerestaureerd naar de terracotta die typisch is voor deze landelijke gebouwen. De badkamer ensuite wordt gekenmerkt door teruggewonnen cement, terwijl het wastafelmeubel is gemaakt van een oude ladekast. De douche is gelijk met de vloer en heeft een roestvrijstalen douchekop, in combinatie met Bongio kranen.
De ouderslaapkamer is volledig ingericht met meubels die zijn hersteld en gerestaureerd van het landgoed. Het bed met strak ijzeren ontwerp, de nachtkastjes en het houten dressoir zijn typisch voor de boerencultuur van vroeger. De vloeren zijn gemaakt van terracotta, terwijl de muren zijn afgewerkt met zichtbare stenen.
De trap leidt naar de zolderverdieping waar zich een grote inloopkast bevindt die geniet van prachtig natuurlijk licht dankzij de aanwezigheid van twee Velux-ramen. Er is een logeerkamer met een kleine en-suite badkamer aan de zijkant. De kamer wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een oude houten balk van het oude dak. Voor de buitenafwerking werden GinKo-ramen geïnstalleerd in een verweerde stalen afwerking met een minimalistisch profiel en een hoge thermische efficiëntie. De gevel in donkergrijze tinten vormt een opvallend contrast met de bakstenen kroonlijst en de zichtbare houten dakbalken.
Team:
Architects: Lascia la Scia
Photo credits: Marta d’Avenia
Materials Used:
(special thanks to) Moroccan rugs by Casa amar.it living area sofa carpet,
TV room carpet, first floor and second floor bedroom carpet.
Floor flooring ground: Box Line by Imola.
Doors and windows: armored ginko
Velux
Shower taps Bongio taps.
Tulip table Pedestal collection by Knoll by Eero Saarinen
Arco lamp by Achille Castiglioni for Flos
