In Sharjah, VAE, heeft de in Quito gevestigde architectuurstudio Al Borde een paviljoen gemaakt van ruwe materialen dat zowel een uitnodigende drempel als een ontmoetingsplaats is. Het project, getiteld "Raw Threshold", werd ontworpen voor de 2e Sharjah Architectuur Triënnale waarvan het thema, De schoonheid van vergankelijkheid: An Architecture of Adaptability, inspireerde tot een structuur die de vraag stelt wat het betekent om lokaal te zijn. In een wereld die beheerst wordt door kapitalisme, waar alles gemakkelijk beschikbaar en toegankelijk is, worden lokale, historische buurten vaak aangetast en verliezen ze hun identiteit.
Het ontwerp van het nieuwe paviljoen werkt binnen de beperkingen van lokaal beschikbare natuurlijke bronnen en is gebaseerd op de Al Qasimiyah School in Sharjah.
De Al Qasimiyah School - een voormalige basisschool - huisvest nu de kantoren van de Sharjah Architecture Triennial naast tentoonstellingszalen, een collegezaal en een bibliotheek. De Triënnale betrok het gebouw in 2018, waarbij het verlaten schoolgebouw werd gerenoveerd en een nieuwe culturele instelling werd gecreëerd.
Het gebouw, dat ooit een gesloten ruimte was die alleen door kinderen werd gebruikt, is nu opengesteld voor het publiek en staat in verbinding met de omliggende stad. Nieuwe voetgangersingangen aan de noord- en westkant komen samen op een platform dat Al Borde de gelegenheid bood om een uitnodigende drempel te creëren.
"Deze drempel wordt gedefinieerd door een schaduw die de voorwaarden schept voor het bewonen van de buitenkant," zegt Al Borde. "Het vereist een structuur die gebouwd kan worden met elk beschikbaar materiaal. Maar in een context waar 'alles' 'beschikbaar' is, wordt dit concept vaag." De aanpak van de studio bestond erin om ruwe materialen om te zetten in architecturale elementen en zo de impact van het project op het milieu te beperken.
De Sharjah Electricity, Water, and Gas Authority (SEWA) vervangt houten elektriciteitspalen door metalen palen: voor het frame van het paviljoen selecteerde Al Borde een aantal houten palen uit het opslagdepot van SEWA en verwijderde alle schade. De schaduw is gemaakt van biologisch afbreekbare en milieuvriendelijke palmboommatten; deze zijn lokaal verkrijgbaar en worden voor veel doeleinden gebruikt, van vloeren in huizen tot plafonds in souks.
"Deze ontwerpbenadering resulteert in een rauw en tactiel werk, gemaakt van natuurlijke materialen die ons in staat stellen een intieme en directe dialoog met de plek aan te gaan, waardoor het op de locatie geaard wordt," zegt Al Borde. "De drempel zal dienen om bezoekers te verwelkomen en wordt tegelijkertijd een manier om het gebruik van deze nieuwe ruimte te ervaren en te testen."
Aanvankelijk was het project bedoeld als een tijdelijke constructie. Het demontabele ontwerp zorgde ervoor dat het paviljoen gedemonteerd en vervolgens op andere locaties weer opgebouwd kon worden. De Sharjah Architecture Triennial heeft echter besloten om de structuur te behouden.
Als het in de toekomst niet meer nodig is, zullen de palen worden teruggegeven aan SEWA en zullen de palmboommatten een nieuwe bestemming krijgen. "Er komt een dag waarop deze materialen op natuurlijke wijze worden afgebroken en de cyclus van het leven zich harmonieus met de natuur zal sluiten," zegt Al Borde.
"Raw Threshold' oppervlakte: 340 vierkante meter
