De in Barcelona gevestigde studio 08014 heeft in het zuiden van Ibiza een verfrissend woonproject voltooid dat is gebouwd van natuurlijke materialen met aardse kleuren. Getiteld '24 Public Dwellings in Platja D'en Bossa' is het 2600 vierkante meter grote woongebouw gesitueerd op een vlak en vierkant stedelijk perceel en georganiseerd rond vier binnenplaatsen. De massa en het ontwerp communiceren een rationeel raster en maken gebruik van eenvoudige, geometrische vormen. De opvallende gevel is opgetrokken uit gebroken witte lemen muren met terracotta-rode blokken om de vierkante ramen te omlijsten. De gevel op de begane grond is ook opgetrokken uit rode blokken, als een solide plint die de lichtere verdiepingen ondersteunt; deze doorlopende band loopt door tot buiten het gebouw en versmelt met het landschap door de ommuring van het terrein te worden. Houten schaduwelementen aan de buitenkant, gemetselde kozijnen in rode blokken die de hoeken van het gebouw benadrukken en geventileerde openingen in de gevel helpen allemaal om het gebouw visueel te accentueren met een verscheidenheid aan kleurrijke details.
In plattegrond bestaat het project uit vierkante ruimtes die concentrisch zijn gerangschikt rond een centrale circulatiekern. Woonkamers, slaapkamers en badkamers liggen aan de rand van het gebouw, terwijl keukens en binnenplaatsen zich in het midden bevinden. De kern geeft toegang tot acht appartementen per verdieping, waarvan vier met één slaapkamer en vier met twee slaapkamers. De vier open binnenplaatsen voorzien elk van de 24 wooneenheden van een dubbele oriëntatie voor passieve ventilatie en overvloedig natuurlijk licht.
Er werden een aantal passieve ontwerpstrategieën geïntegreerd om het gebouw te helpen een comfortabele vochtigheidsgraad en temperatuur te bereiken en de intensiteit van het vaak hete en droge klimaat van Ibiza te verzachten. Naast bescherming tegen de zon bij raamopeningen en efficiënte dwarsventilatie, zijn de binnenplaatsen overdekt met glazen overdekkingen waardoor ze functioneren als 'bioklimatologische atria' die warmte accumuleren in de winter en het gebouw ventileren in de zomer. Het uitgebreide gebruik van groen in de binnenplaatsen, het landschap, de daken en plantenbakken helpt verder om aangenamere leefomstandigheden te creëren door het hitte-eilandeffect te verlichten. Er is gekozen voor plantensoorten die weinig water nodig hebben en deze worden geïrrigeerd met regenwater dat van het dak wordt opgevangen en opgeslagen in een ondergrondse regenput.
Een van de meest interessante aspecten van het project is het omhulsel van thermokleien muren die gevuld zijn met aarde die tijdens de bouw is uitgegraven. Deze atypische ontwerpoplossing helpt de muren een hogere thermische massa te bereiken voor temperatuurregeling en vochtbeheersing. Het idee ontstond tijdens de eerste fasen van het project als reactie op twee specifieke vereisten, volgens Adrià Guardiet, projectarchitect bij 08014. Ten eerste verhoogt het de thermische inertie van de gebouwschil om de energieprestaties in de zomer te verbeteren. Ten tweede verbetert het de akoestische isolatie tussen de woningen. "We wilden de tussenmuren 'naakt' laten om meerlaagse oplossingen en een grotere bijbehorende CO2-belasting te vermijden, maar dit bemoeilijkte de naleving van de akoestische voorschriften," zegt ze.
In samenwerking met adviseurs op het gebied van duurzaamheid en akoestiek bedachten de architecten om de massa van de thermokleien muren te vergroten door de gaten van de kleiblokken op te vullen. De oplossing voldoet niet alleen aan de thermische en akoestische eisen, maar helpt ook om afval te verminderen en bij te dragen aan de circulaire economie van het project, aangezien 100% van de gevels en scheidingsmuren van het gebouw gevuld zijn met aarde die is uitgegraven om de funderingen van het terrein te bouwen. Volgens Guardiet leidde het voorstel aan het begin van de werkzaamheden tot twijfels omdat het bouwbedrijf vreesde dat het een lastige activiteit zou zijn. "Toen we de muren bouwden na het filteren van de uitgegraven aarde, ontdekten we dat het opvullen van de thermoklei veel eenvoudiger bleek dan verwacht. Het is bij dit soort oplossingen belangrijk om een grondige controle te hebben over de uitvoering en dat de arbeiders begrijpen waarom ze het correct moeten uitvoeren."
De CO2-uitstoot van de bouw van het gebouw werd door het ontwerpteam berekend op 438,91 kg CO2/m2, een vermindering van ongeveer 30% in vergelijking met conventionele bouwmethoden. Deze verbetering werd volgens de architecten mogelijk gemaakt door het gebruik van keramiek dat in ovens met biomassa is vervaardigd, het gebruik van houten balken, het opnemen van binnenplaatsen, het isoleren van de gevels met gerecycled katoen en het isoleren van het dak met gedroogde posidonia, een mediterrane zeewiersoort.
