CNAD is het Nationaal Centrum voor Kunst, Ambacht en Design (Centro Nacional de Arte, Artesanato e Design) in het hart van Mindelo, een havenstad op het eiland São Vicente, Kaapverdië (Cabo Verde). De bouw van de nieuwe culturele faciliteit van CNAD werd ontworpen door Eloisa Ramos en Moreno Castellano van Ramos Castellano Arquitectos uit São Vicente: het project combineert de restauratie van een eeuwenoud koloniaal huis en een openluchtpatio met een nieuw gebouw. De expressieve gevel van het gebouw, gemaakt van gerecyclede vatdeksels, is een hoogtepunt.
De bouw van CNAD, een echt ambachtelijk project, werd met de hand uitgevoerd, bijgestaan door machines, op een manier die grote handigheid en zorgvuldigheid vereiste. In Kaapverdië maakt vakmanschap deel uit van het dagelijks leven: "Het is normaal om naar een ambachtsman te gaan voor een meubelstuk, een deur, een paar stoelen, en geduldig te wachten tot het object gemaakt is," zegt Ramos Castellano Arquitectos. De betrokkenheid van lokale ambachtslieden, waaronder metselaars en timmerlieden, zorgde ervoor dat de overheidsfinanciering ten goede kwam aan de gemeenschap - dit was vooral toepasselijk gezien de rol van CNAD als openbaar centrum. Bovendien past de architectuur goed bij het kleurrijke karakter van de stad Mindelo.
Kaapverdië is een archipel van 10 eilanden in de Atlantische Oceaan, ongeveer 570 kilometer uit de westkust van Afrika. Het overgrote deel van de goederen wordt geïmporteerd in vaten: "De vaten worden overal voor gebruikt, als containers en als materialen met vele toepassingen," zegt Ramos Castellano Arquitectos. "De cultuur van recycling is een integraal onderdeel van het leven op deze eilanden - mensen weten hoe ze elke bron moeten koesteren en lege vaten worden nooit verspild. Ze worden geopend en omgevormd tot metalen platen om huizen mee te bedekken, gebruikt als bekisting voor het gieten van beton en omgevormd tot potten en messen." Deze traditie voortzettend, is een belangrijk aspect van het ontwerp van CNAD het gebruik van gerecyclede vatdeksels om een levendige en kleurrijke gevel te creëren.
Het ontwerp van CNAD combineert een nieuw gebouw met een renovatie van een van de oudste gebouwen van de stad: Casa Senador Vera Cruz. Deze voormalige koloniale residentie diende als middelbare school, militair hoofdkwartier en radiostation waar de Kaapverdische singer-songwriter Cesária Évora haar eerste liedjes opnam. Later huisvestte het gebouw het project van het Nationale Centrum voor Ambachten - oorspronkelijk een "verzetscoöperatie" van kunstenaars en onderwijzers, die de basis legde voor CNAD.
Het zichtbeton van het gebouw werd verstevigd door bekwame timmerlieden die gebruik maakten van verschillende soorten beschikbaar hout en multiplex. Houten frames werden vervaardigd in ambachtelijke werkplaatsen, geholpen door snij- en gladstrijkmachines. Op een metalen frame klinkten Ramos Castellano Arquitectos 2.532 gerecyclede metalen vaten, elk met de hand gezandstraald en beschilderd. "Het doel was om met zo weinig mogelijk grondstoffen te werken, binnen de filosofie van een circulaire economie," zegt de architect. Belangrijk is dat het wezen en het doel van het gebouw van meer dan kortstondig belang zijn: "We hebben een eenvoudig gebouw ontworpen, met een duidelijk mechanisme, dat functioneert met passieve koelsystemen en dat materialen hergebruikt die bestemd waren om gestort te worden. Het programma stimuleert handwerk door middel van vakmanschap, kunst en cultuur en verdeelt de economie die het heeft gegenereerd onder degenen die ervan zullen profiteren." Het gebruik van zoiets simpels als gerecyclede vatdeksels bewijst dat een object meerdere toepassingen kan hebben en werkt als een tegenwicht tegen de overconsumptie van grondstoffen.
De dubbel geventileerde gevel van het nieuwe gebouw zorgt voor een passieve regeling van de binnentemperatuur zonder dat airconditioning nodig is. Dankzij een handmatig mechanisme kunnen de tondeksels draaien als jaloezieën en zo het interne licht en de luchtstroom moduleren. Energie wordt geleverd door fotovoltaïsche panelen.
Een onverwachte eigenschap van de nieuwe gevel van CNAD is de muzikale mogelijkheid. Elke kleur is een muzieknoot en maakt deel uit van een gecodeerde muziekpartituur van de Kaapverdische muzikant en componist Vasco Martins. "We wilden het perceptuele fenomeen van synesthesie gebruiken, een eerbetoon brengen aan de muzikale tradities van de eilanden en een visuele muzikale vreugde overbrengen naar het plein," zegt Ramos Castellano Arquitectos.
Voor zowel Eloisa Ramos als Moreno Castellano werd het CNAD-project geïnspireerd door de mensen van Mindelo en de Kaapverdische aanpak om oplossingen te vinden voor moeilijke problemen. "Een van onze doelen in Cabo Verde is om architectuur te dekoloniseren van het westerse paradigma en mensen te laten zien dat er in de architectuur geen derdewereldlanden [ontwikkelingslanden] zijn. Architectuur wordt gemaakt door mensen - er zijn geen mensen van de derde klasse, alleen één enkele mensheid, en alle kleuren kunnen in harmonie leven."
Totale oppervlakte: 1.265 vierkante meter.
Totale tentoonstellingsoppervlakte: 811 vierkante meter.
