Daniel Hopkinson

The University of Warwick’s Faculty of Arts Building fosters engagement across the arts

19 okt. 2023 • Nieuws • Door Gerard McGuickin

Het nieuwe Faculteitsgebouw voor Kunsten aan de Universiteit van Warwick, Engeland, is een viering van de kunsten: de architectuur is een creatieve uitdrukking van samenwerking en onderzoek. Het gebouw staat op de shortlist voor de Stirling Prize 2023 en is ontworpen door Feilden Clegg Bradley Studios. In het hart van het gebouw loopt een grote sculpturale houten trap kriskras omhoog langs een reeks studio's, tentoonstellingsruimten en ruimten voor evenementen. "Oorspronkelijk ontworpen als een centraal 'rariteitenkabinet', wordt het nu door de gebruikers liefkozend beschreven als de 'boom der kennis', een weerspiegeling van een vroege schets met een boom in het hart van het gebouw," zegt Andy Theobald, partner bij FCBStudios. "De centrale stam en takken strekken zich uit over de ruimten naar de verschillende afdelingen, wat onderweg talloze mogelijkheden biedt voor informele ontmoetingen."

photo_credit Daniel Hopkinson — Daniel Hopkinson

photo_credit Feilden Clegg Bradley Studios — Feilden Clegg Bradley Studios

De essentie van de architectonische opdracht voor het gebouw van de Faculteit Letteren was het samenbrengen van de hele faculteit, waarbij de verschillende afdelingen voor het eerst onder één dak werden samengebracht. Het gebouw is open en uitnodigend en stimuleert de betrokkenheid van alle kunstdisciplines. "Onze benadering van het ontwerp van het gebouw was om een reeks clusters te creëren die samenkomen en met elkaar verbonden zijn door een centrale ruimte. De clusters kunnen zowel academische werkplekken als flexibele onderwijsruimten zijn," zegt Theobald. Deze clusters - er zijn er vier in totaal - draaien rond het centrale trappenhuis en zijn ontworpen om zich aan te passen aan de eisen van het nieuwe gebouw terwijl het groeit en zich ontwikkelt.

Het gebouw van de Faculteit Letteren staat te midden van bestaande eiken, dennen en populieren. Om deze bomen te behouden is de voetafdruk van het gebouw "getrapt en gekromd". FCBStudios legt uit dat "routes over het terrein de massa van het gebouw bepalen, dat langs de gewenste lijnen kronkelt en een uitkragend overstek biedt om mensen die tussen de bibliotheek, het centrale onderwijsgebouw en het Kunstencentrum komen, samen te brengen".

In een gebouw dat uitnodigt tot actieve participatie, biedt de openbare ruimte een café samen met tentoonstellings- en sociale leerruimtes op de begane grond. Een interne straat biedt een route door het gebouw - boordevol natuurlijk licht en met een aantal performatieve ontspanningsruimtes. De toevoeging van grote, verplaatsbare wanden voegt nog meer flexibiliteit toe aan de begane grond. "We hebben gewerkt rond het idee van een ruimtelijke complexiteit die heel duidelijk is als je het gebouw binnengaat", zegt Theobald. "Er is een verbazingwekkend moment als je alleen al de basis van de trap ziet die naar beneden stroomt om je te ontmoeten en je uitnodigt om omhoog te gaan, waarbij je door alle niveaus beweegt."

De trap is een veelzijdig element: een plek voor het tentoonstellen van kunstwerken, toevallige ontmoetingen en samenwerking tussen afdelingen. "Elke verdieping bestaat uit vier flexibele clusterverdiepingen die met elkaar verbonden zijn door bordessen en de grote trap," zegt Theobald. In een poging om de gebruikelijke indeling van universiteiten te vermijden, zijn academische en onderwijsruimten gemengd over alle verdiepingen, waardoor studenten, personeel en bezoekers op elk niveau worden uitgenodigd. De verschillende afdelingen van de faculteit hebben identificeerbare "academische buurten" - elke buurt bevat een combinatie van werkplekken voor individueel en teamwerk, gerangschikt rond een centrale "academische studio" met tafels om te lezen, te vergaderen en te werken.

Aan de buitenkant onderscheidt het faculteitsgebouw zich door de uitgesproken gelede vorm en de gecanneleerde terracotta gevel. "De klei die voor de gevel is gebruikt, is bijzonder effectief in termen van de manier waarop het op de locatie staat, de manier waarop de zon eromheen beweegt en de manier waarop het lijkt op de klei uit Warwickshire, die een grote inspiratiebron was," zegt Theobald. "Het oppervlak is gegroefd met een reeks markeringen - de markeringen van de maker was een van onze eerste ideeën. Het voelt bijna handgemaakt aan voor een gebouw van deze schaal." Een keramische muurschildering door de Londense keramiekkunstenaar Mathew Raw, getiteld "Faith in the Miraculous", werd besteld als een manier om de ambitie van het gebouw te vieren om zowel een inclusieve als collaboratieve creatieve omgeving te bieden.

"We hebben de verticale oriëntatie van materialiteit van de klei tot hout genomen - het is vertaald naar hout als een bekleding. Het idee was om het karakter van een leeromgeving te creëren en tegelijkertijd de akoestiek te beheren," zegt Theobald. Het gebouw is populair bij studenten en medewerkers van de faculteit Letteren en de bredere universiteitsbevolking en biedt een ruimtelijk rijke leeromgeving. "De ervaring om het gebouw in gebruik te zien, als een plek voor groeps- en individuele studie, voor formeel en informeel onderwijs, en een plek voor ontmoeting en verbinding tussen verschillende afdelingen, ondersteunt de denkwijze die in het ontwerp is verankerd," zegt Theobald.