Het doordacht introduceren van een overdekte buitenruimte creëerde in dit ontwerp openheid naar de tuin en meerwaarde voor alle volumes op het perceel. Het driehoekige terras vormt de kern van een nieuwe woon- en buitenbeleving, waarzelfs de fietsenberging/cideratelier nu integraal deel van uitmaakt. 
De buitenruimte werd opgebouwdverwijzend naar de archetypische stallingen in het omringende rurale landschap: betonsteen, oregon, kepers en hier en daar een oud glazen dakpannetje voor gefilterd licht.

De aanbouw, gerenoveerd door de vorige eigenaars, kreeg een nieuwe glazen gevel die afwijkt van de orthogonale planopbouw en het diagonaal zicht naar de achterliggende bosrand opzoekt. De plafondhoge glasgevel is naar de schaal van de gebruiker gebracht dankzij de betonnen raamdorpel die vormgegeven werd als spontane zitbank.

De bewonerswaarderen dat zij er in hun woning een aantrekkelijke buitenruimte bij hebben, met behoud van de identiteit van de oorspronkelijke hoeve en bijgebouwen. 

Relevantie - sterke punten
Dit ontwerp betuigt appreciatie voor de bestaande volumes op het perceel. In plaats van er een vormelijke  stempel op te drukken, speelt het fijngevoelig in op wat deze woning in waardevol landschappelijk gebied nodig had, namelijk meer opening naar het landschap en binnen het gabarit van de bestaande bebouwing.

Een driehoekige overluifelde buitenruimte werd geïntegreerd tussen hoofdgebouw, bestaande aanbouw en bergingen. Dankzij de schuine lijn van de bergingen sluit het terras zich mooi af van de straatkant, terwijl het zich opent naar de tuin. Zo ontstond met slechts één architecturale beweging een nieuwe plek die nu het kloppend hart vormt in het dagelijkse leven van de bewoners.

De details in de afwerking werden herleid tot hun constructieve eenvoud. Eenzoektocht naar constructieve eerlijkheid tegen het licht van het steeds complexer wordende bouwproces.