Architectenbureau: ESCULPIR EL AIRE
Hoofdarchitect: JOSÉ ÁNGEL RUIZ-CÁCERES
EEN NIEUW ONTWERP RESPONS OP COVID
Het project voor 'The Light Pavilion' is geboren uit het bieden van nieuwe antwoorden - het transformeren van primitieve architectonische concepten - op basis van de nieuwe vragen die worden opgeroepen door de nieuwe levenssituatie die wordt ervaren in relatie tot Covid: wat is het dat we zijn en wat zal ons in staat stellen om zo te blijven door onze ervaringen?
EEN ERVARING VAN NIEUWE SENSATIES
Het Lichtpaviljoen' is een conceptuele constructie die voornamelijk met wit werkt en een puur stuk biedt dat het licht transformeert terwijl het er doorheen stroomt en de lucht vrij laat bewegen. Het is een klein gebouw dat wordt aangeboden als een Paviljoen-Restaurantterras om nieuwe ruimte-ervaringen mogelijk te maken in een omgeving van culinaire ontmoetingen, waar het Licht overdag anders wordt waargenomen dan 's nachts, wanneer het kunstlicht ons - door de huid van de architectuur heen - in vervoering brengt als ware het een goocheltruc.
HET VISUELE VERBETEREN, MAAR VOORAL HET TACTIELE
De beslotenheid hielp ons eraan te herinneren dat zowel open ruimten en ventilatie als het belang van het gevoel van aanraking essentieel zijn voor onze levenservaringen. Door middel van dit project worden de visuele aspecten van architectuur (open diagonalen, onderlinge afhankelijkheid van open-gesloten / binnen-buitenruimten) en ook de tactiele aspecten ervan opnieuw benadrukt, waardoor 'geometrieën van innerlijke perceptie' ontstaan waarbij de huidtexturen van de architectuur in dialoog gaan met de huid van de gebruikers via de formele manipulatie van materie.
DE VLOEIBAARHEID VAN RUIMTE
Het Lichtpaviljoen werkt met de gezamenlijke vloeibaarheid van buiten- en binnenruimte en stelt een nieuwe ervaringsruimte voor die is gestructureerd door middel van een opeenvolging van onderling verbonden ruimtelijke episodes die de menselijke schaal verbinden met de schaal van de omgeving en ook met de klimatologische en omgevingsaspecten van de plaats - hoek van de zon (zonne-inval), natuurlijke ventilatie, transpiratie door de huid, temperatuur en vochtigheid, enz.
EEN GEOMETRIE VAN STROMEN
De uiteindelijke geometrie van het paviljoen wordt verkregen door het materialiseren van de minimale essentiële bouwelementen die de dubbele bewegingsstroom mogelijk maken die plaatsvindt in dit specifieke open landschap: de eerste, door gebruik te maken van de lay-out van een belangrijke voetgangersroute voor het in- en uitstappen van gebruikers die aankomen vanaf de aangrenzende parkeerplaats; de tweede, door de lay-out van de routes die door de obers worden aangelegd vanuit de keuken van het bijgebouwde restaurant naar de werkruimtes van het paviljoen.
EEN LICHTE HUID
De massieve en zware muren van de gebruikelijke constructies zijn getransformeerd in lichte huiden die licht en lucht op een gefilterde en subtiele manier doorlaten -alsof het textielelementen zijn- door de superpositie die wordt voorgesteld tussen twee parallelle witte metalen platen die zijn gemanipuleerd door vouwen en perforeren -gescheiden door middel van een metalen structuur aan de binnenkant die zwart is gelakt-, op dezelfde manier als onze huid doet met het licht en de lucht die ons omhullen.
