Invisible Studio heeft een rustige yogastudio gebouwd met muren van gestampte steen en een dak van koperen dakspanen. De yogastudio, ontworpen voor The Newt in Somerset, is het derde gebouw dat het Britse architectenbureau voor dit idyllische landgoed en hotel heeft ontworpen.
De yogastudio, een heerlijk afgelegen toevluchtsoord, werd gebouwd in het kader van het Hadspen House van het hotel, een prachtig monumentaal gebouw dat is opgetrokken uit een warme roodachtige kalksteen. Architect Piers Taylor, oprichter van Invisible Studio, legt uit: "De muren, bijgebouwen en tuinmuren van Hadspen zijn allemaal uit dezelfde steen opgetrokken. Het materiaal ligt er al lang en heeft een gevoel van duurzaamheid. Daarom was het logisch om deze steen te gebruiken voor de yogastudio." Het ontwerp vormt een aanvulling op twee andere gebouwen van Invisible Studio: een aangrenzende gymzaal, waarvan de muren zijn opgetrokken uit gestampte steen, en een nabijgelegen expositieruimte en bijenstal voor honingbijen (het 'Beezantium'), waarvan de yogastudio de koperen dakdetails leent.
De bouw van de yogastudio
Net als bij leem wordt leemsteen gebroken en wordt er een bindmiddel aan toegevoegd. De Hadspen-kalksteen werd tot stof vermalen en er werd een bindmiddel van deels kalk en deels GGBS (gemalen gegranuleerde hoogovenslak) aan toegevoegd. Taylor beschrijft het bouwproces van de muren van de yogastudio: "Bekisting werd gemaakt van multiplex in liften van 600 mm. Vervolgens goten we 150 mm van een relatief droog mengsel dat met de hand werd aangestampt tot 100 mm. Er waren ongeveer vier tot zes gietbeurten per lift, wat resulteerde in de opbouw van lagen." De buitenschil is gegoten tegen tijdelijke multiplex bekisting. Aan de binnenkant is een spouw gemaakt met SureCav, een permanente bekisting. "De buitenschil wordt via de SureCav teruggebonden aan een bekleding van triplex die aan een binnenmuur is bevestigd," legt Taylor uit, "die isolatie biedt en alles wat nodig is om een gebouw warm en droog te houden."
Tijdens de Covid-19 lockdown werd de tentoonstellingsinrichting van het Beezantium stilgelegd en werd het gebouw gebruikt als tijdelijke ruimte voor yogalessen. De ruimte, met zijn houten bekleding en grote daklicht, werd zeer gewaardeerd door de klanten van het hotel. Daarom vroeg het hotel aan Invisible Studio om een speciale yogastudio te ontwerpen, in dezelfde stijl als het Beezantium. Taylor denkt dat de klant geïnteresseerd is in een familie van gebouwen met een terughoudend palet van consistente en vergelijkbare materialen. Hij legt uit: "Het Beezantium heeft een koperen dak en gebruikt koperen details. Ook de yogastudio maakt gebruik van koperen dakspanen en intern is koper toegepast op verschillende oppervlakken, waaronder de keuken en een ruimte waar schoenen en yogamatten worden opgeslagen."
"Alles over dat uitzicht"
Het interieur van de yogastudio is zowel opwindend als sereen. Geheel bekleed met beukenhout, met uitzondering van één muur die bekleed is met spiegels, ontstaat een gezellige en warme, bijna baarmoederachtige ruimte. Beukenhout werd gekozen vanwege zijn duurzaamheid, stabiliteit en veerkracht. Op de top ervan bevindt zich een enorm daklicht van 11 meter, een enkele geïsoleerde glazen eenheid die een fascinerend uitzicht op de hemel biedt. Voor Taylor ging het "allemaal om dat uitzicht" en dat is de reden waarom het dak van de yogastudio aan de buitenkant is uitgevoerd in wat zou kunnen worden gekarakteriseerd als een 'Irimoya'-dakstijl (een Japans schilddak waarbij het dak aan alle vier de zijden afloopt). Aan de binnenkant leidt de gebogen binnenkant van het plafond het oog naar het daklicht en verder.
Onderzoek naar materialiteit en risico
De drie kernmaterialen van de yogastudio - gestampte steen, koper en beuk - werken volledig samen om een gebouw te creëren dat de natuur en harmonie omarmt. Voor Taylor is het onderzoeken van de materialiteit van een gebouw altijd een proces van onderzoek en experimenteren, en interessant genoeg geen wetenschappelijke onderneming. Hij beschrijft het oordeel over de mix van gestampte steen als een die een acute gevoeligheid vereist: "Het is niet zoals cement maken waarbij je gewoon een recept voorschrijft dat iemand dan mengt. Het is een materiaal dat zeer levendig is en dat is bijzonder interessant. Je moet het vochtgehalte beoordelen, het aggregaatmengsel, hoe hard je het moet stampen - het proces is enorm variabel en het resultaat is vaak onbekend."
In zijn architectenpraktijk werkt Taylor het liefst met mensen die generalist zijn en kiest hij ervoor minder vaak specialisten in te schakelen. Volgens Taylor "kan de generalist een aantal dingen doen, zoals werken met een relatief gewoon materiaal, waarvan ze iets moois kunnen maken." Het gaat om beoordelingsvermogen, fouten maken en serendipiteit.
Taylor verwijst naar David Pye, voormalig hoogleraar meubelontwerp aan het Royal College of Art. Pye sprak van "the workmanship of risk" waarbij de kwaliteit van het resultaat niet vooraf vaststaat of zeker is (zoals vaak het geval is bij massaproductie). Taylor beschrijft een vakmanschap van risico als "het hebben van een gevoeligheid, waarbij je niet alles van tevoren kunt specificeren voor de constructie van iets."
De succesvolle voltooiing van de yogastudio was het resultaat van inspanning, hard werken en doen, met taken uitgevoerd door mensen die deze manier van werken begrijpen en niet bang zijn om te werken. Taylor legt uit: "Ik heb me gerealiseerd dat het essentieel is om mensen te hebben die een oordeel vellen over wat de mix van gestampte steen nodig heeft, hoeveel water, hoeveel rammen. Ze weten dat elke lift anders is. Ze zullen fouten maken, maar weten ook hoe ze een fout kunnen opvangen. Stampleem is een materiaal dat echt karakter heeft."
Een gebouw dat presteert
De milieuvriendelijkheid van de yogastudio was belangrijk bij de bouw ervan. Taylor benadrukt twee punten: "Ten eerste is de operationele koolstof laag omdat de studio sterk geïsoleerd is. Ten tweede is de opgenomen koolstof, wat de grote uitdaging is, zeer laag - het is een structureel houten frame met ter plaatse gewonnen steen en een bindmiddel dat kalk en GGBS combineert, een koolstofarme cementvervanger." Alleen de koperen elementen van het gebouw zullen een grote koolstofvoetafdruk hebben.
De yogastudio was de tweede keer dat Taylor op het landgoed van het hotel een constructie van gestampte steen voltooide (de eerste keer was de gymzaal). Hij vond dat hij veel had geleerd sinds dat eerste project en vond dat de yogastudio "in veel opzichten veel geraffineerder en opgelost was". Vandaag de dag doet de yogastudio het uitstekend, met lessen waar veel vraag naar is. Op de vraag of er valkuilen waren, iets wat hij anders zou doen met betrekking tot de yogastudio, antwoordde Taylor: "Het is een van de weinige gebouwen die we ooit hebben gedaan en waar ik waarschijnlijk niets anders aan zou doen - het enige gebouw waar ik niets aan zou veranderen."
