Tripolis Park, een kantorencampus in het zakendistrict van Amsterdam, is gerevitaliseerd met een dynamisch atriumontwerp van Concrete. De architectuur is ontworpen door MVRDV Architecten voor Flow Real Estate Development. De campus omvat het monumentale Tripolis complex - een van de late meesterwerken van architect Aldo van Eyck - en een nieuwe massieve landscraper van MVRDV die de Van Eyck gebouwen overspant.
Concrete ontwierp het interieur van het atrium en de belangrijkste iconische liftoverloop, met als doel een menselijke schaal te introduceren in de zeven verdiepingen hoge ruimte en tegelijkertijd te spelen met de contrasterende symbiose tussen oud en nieuw, waarbij Aldo's architecturale taal behouden blijft. Het atrium heeft uitgestrekte glazen gevels en modulaire elementen, waardoor een open sfeer ontstaat die uitnodigt tot natuurlijk licht en tegelijkertijd een functionele omgeving biedt voor werknemers en gasten. Dit ontwerp is een eerbetoon aan de architecturale elementen van het oorspronkelijke Tripolis-complex, waarbij stedelijke en natuurlijke esthetiek worden gecombineerd om een unieke en levendige sfeer te creëren.
Atrium: De tussenruimte
Het atrium dient als een 'tussenruimte', gelegen tussen de hoekige, speelse architectuur van Aldo van Eyck en de zeven verdiepingen hoge glazen gevel van MVRDV's nieuw gebouwde landscraper, die de Van Eyck gebouwen overspant en afschermt van de snelweg A10.
Concrete's belangrijkste uitdaging was om een menselijke schaal terug te brengen in deze enorme, torenhoge ruimte, die wordt gedomineerd door de harde materialen van de architectuur. Het programma voor het atrium is een openbare lobbyruimte die zowel de kantoren in de landscraper als de Van Eyck-gebouwen bedient.
Concrete gebruikte deze uitdaging in het voordeel van het ontwerp, door een houten landschap te ontwerpen voor de publieke lobby. Het strekt zich uit over de hele lengte van de gevel en biedt plekken om te verblijven, te werken, te wachten en elkaar te ontmoeten. Dit grote houten landschap wordt gevormd door de architectonische omgeving. Aan de ene kant weerspiegelt het landschap de speelse geometrie van de gebouwen van Van Eyck en creëert het een complementair contrast. Aan de andere kant lijnt het landschap zich uit met de helling van de nabijgelegen snelweg, net buiten de glazen gevel. Dit resulteert in intrigerende hoogteverschillen binnen het houten blok, waardoor het een dynamische omgeving wordt.
Concrete heeft zorgvuldig een grote verscheidenheid aan zitconfiguraties uit het houten blok gesneden om aan de verschillende behoeften van de gebruikers te voldoen. Deze variëren van meer afgelegen zitplaatsen in het lagere deel met uitzicht op de glazen gevel, tot banken rond ronde gemeenschappelijke tafels die in het blok zijn ingebed, en tribunezitplaatsen op het hoogste deel van het landschap vanwaar je het volledige atrium kunt zien en observeren.
Naast het levendige terrein en de intieme zitgelegenheden, voegde Concrete vier grote bomen toe aan het landschap om de menselijke schaal verder te versterken en de immense hoogte van het atrium te breken. Terwijl het grote gebaar van het houten landschap opvalt van een afstand, ontvouwen de zorgvuldig ontworpen details zoals het houtwerk, de stenen inleg en de bekleding zich wanneer je dichter bij het landschap komt.
Aan de uiteinden van het atrium heeft Concrete twee verborgen nissen in de plint van de tuinarchitect gebruikt om zeer afgezonderde werkplekken te creëren voor degenen die op zoek zijn naar privacy.
Gespiegelde verhoging: Analoge communicatie stimuleren
De hoekig gevormde centrale lifthal, ontworpen door Concrete, vormt een contrast met het warme houten landschap en de organische vormen in het atrium. De lifthal is weliswaar breed, maar heeft een relatief laag plafond. Om dit tegen te gaan heeft Concrete de wanden en het plafond bekleed met hoekige spiegels, waardoor de illusie van dubbele hoogte wordt gecreëerd door gereflecteerde beelden. De schuine spiegels op de wanden zijn strategisch geplaatst om ervoor te zorgen dat liftgebruikers elkaar gemakkelijk kunnen zien en met elkaar in contact kunnen komen, waardoor analoge communicatie wordt gestimuleerd.
Team:
Client: Flow Real Estate Development
Architects: concrete, MVRDV Architects
Executive Architect: EGM architecten
Project team concrete: Lisa Hassanzadeh, Jolijn Vonk, Julia Hundermark, Pim Houben, Sofie Ruytenberg, Manon Pol
Contractor: G&S Bouw
Project Managing: Toissant Project Management
Installations: Bosman bedrijven
Photographer: wouter van der sar
Materials Used:
Lighting fixtures at columns: Frandsen, Horsens, DK
Wooden flooring: Michels Parketvloeren BV, Wijchen, NL
Trees and plants: Fachjan Project Plants, Honselersdijk, NL
Loose furniture, lighting, and art: Among others Vitra, Fritz Hansen, Artifort, Normann Copenhagen, &tradition, E15, Flos, Tom Dixon, Gubi
