De perceptie bestaat dat erfgoedhuizen geen gezinsvriendelijke huizen zijn, dat ze niet gemakkelijk kunnen worden aangepast aan de moderne levensstijl van een jong stel, hun opgroeiende kinderen en de grootouders. Family Heritage probeert dat vooroordeel te ontkrachten. Er is een plek voor iedereen in dit huis en de traditionele kamerindeling heeft een verrassende mate van flexibiliteit gekregen door de mogelijkheid om kamers te openen of te sluiten, afhankelijk van de functie en de behoeften van de bewoners. Het ontwerp biedt gemakkelijke toegang tot de natuurlijke omgeving buiten, en een gezinsvriendelijke tuin met zwembad, via te openen glazen wanden en royale balkons. Licht en toegang tot de zon ontbreken niet in dit huis.
Het huis werd aan het eind van de jaren 1880 ontworpen en gebouwd door de Engelse architect Walter Liberty Vernon en maakte ooit deel uit van een groter landgoed dat werd gehuurd door de Neutral Bay Land Company, opgericht door Vernon en zijn zakenpartner Alexander MacKnight. Het landgoed omvatte ooit ook Vernons eigen huis (gebouwd in 1885 en gesloopt in 1968).
In 1890 werd Vernon aangesteld als regeringsarchitect van New South Wales, een aanstelling die het begin markeerde van een uitzonderlijk productieve en meesterlijke periode voor openbare architectuur. Dit resulteerde in talloze gebouwen die de tand des tijds hebben doorstaan, waaronder de Art Gallery of NSW, Sydney Central Station en meerdere brandweerkazernes, gerechtsgebouwen, postkantoren en andere openbare ruimten.
Vernon had gereageerd tegen architectuur uit het Victoriaanse tijdperk, maar dit huis lijkt dat standpunt tegen te spreken door een veranda aan de voorkant te presenteren met kantwerk met een Victoriaans karakter. Bij het doorzoeken van oude foto's en plannen ontdekten Luigi Rosselli Architects en erfgoedadviseur John Oultram echter dat het filigraan in feite een "faux" toevoeging was die in de jaren 1980 was geïnstalleerd en was gemaakt van gegoten aluminium in plaats van het traditionele gietijzer. Omdat er niet genoeg historische informatie beschikbaar was om de originele veranda nauwkeurig te reconstrueren, blijft het kantwerk over als een bewijs van de verschillende benaderingen van erfgoed.
In de jaren 1980 werd ook een uitbouw aan de achterkant van het pand toegevoegd, die in deze evolutie werd vervangen door een open woon-/eet- en keukenruimte volgens hedendaagse normen die naadloos overloopt in de weelderig beplante achtertuin.
De tuin zelf is een buitenkamer op zich, omzoomd door hoge heggenmuren en afgeschermd van de elementen door een intrekbare canvas luifel. Het herbergt de koele en uitnodigende aantrekkingskracht van een zwembad om zonnige zomermiddagen door te brengen.
Alle andere kamers op de begane grond van het oorspronkelijke huis zijn gehandhaafd op hun bestaande locatie als meer reflectieve en rustige ruimtes: een tv-kamer, een studeerkamer en een werkplek.
Glazen deuren met stalen frame scheiden de kamers van de gang en de muren bieden voldoende ruimte om een liefdevol samengestelde kunstcollectie tentoon te stellen.
De creatieve flair van het Alwill Interiors team heeft gezorgd voor een elegant afwerkingspalet van neutrale tinten die elementen zoals opvallende hanglampen, de geweven panelen van het kookeiland en natuurlijk de goed geplaatste meubels en kunstselecties laten schitteren.
William Dangar plaatste 'V' voor overwinningspalmen als commentaar op het V-vormige raam naast de open haard. Hoewel het een pyrrusoverwinning is, werd de schoorsteen zelf in de bloei van zijn leven gekapt vanwege bezwaren van de buren.
Een van de architectonische problemen bij de renovatie van het huis was het vinden van een manier om de toevoeging van een nieuwe garage te verbergen waartegen de North Sydney Council - waarvan Vernon ooit wethouder was - een lange en pijnlijke oorlog heeft gevoerd omdat ze van mening zijn dat deze het burgerlijke straatbeeld verpesten, met name dubbele autogarages. De raad was zo tegen garages dat hij had gevraagd om alleen een open autostandplaats in het ontwerp op te nemen. Luigi Rosselli Architects gaat nooit een uitdaging uit de weg en kwam met een voorstel om de garage-ingang weg van de voorkant van het pand te plaatsen en te verbergen met landschapsarchitectuur. Dit voorstel werd meesterlijk uitgevoerd door Dangar Barin Smith en wij, onze klanten en de gemeenteraad danken hen voor het schijnbaar onmogelijke en het verbergen van de olifant in het perk.
Team:
Design Architect: Luigi Rosselli
Project Architects: Harry Pham & Simon Hassall
Heritage Consultant: John Oultram of John Outram Heritage & Design
Interior Designers: Romaine Alwill & Alice Benn for Alwill Interiors Pty Ltd
Builder: Aranac (Contracting) Pty Ltd
Rammed Earth Construction: Earth Dwellings Australia Pty Ltd
Joinery: BWO Fitout & Interiors
Landscape Architecture & Installation: Will Dangar & Dangar Barin Smith
Photography: Prue Ruscoe
