Het huis ligt in de zuidoostelijke buitenwijken van Nicosia, op een perceel van een nieuwe stadswijk. Aan de zuidkant ligt de bekende stedelijke chaos van de stad bestaande uit verspreide woongebouwen in een inhomogene opstelling. In het noorden markeren de uitgestrekte landbouwvelden de uitgestrekte horizon die vrij uitzicht biedt op de trapeziumvormige heuvel van Aronas. Het programma is typisch: een huis van twee verdiepingen met 3 slaapkamers en een logeerkamer voor een jong gezin van vier personen. Dit huis is het resultaat van een ontwerpproces dat de typologie van de binnenplaats in traditionele woningen in Cyprus opnieuw probeert te interpreteren door middel van hedendaagse manieren van huiselijk leven.

Het voorstel bestaat uit twee hoofdelementen: een rechthoekig prisma en een verticale muur die het prisma omringt. Het prisma met een plattegrond van 12 x 10 meter is zorgvuldig gebeeldhouwd in relatie tot de verticale en horizontale assen. Door stukken uit de massieve massa te verwijderen, ontstaat een lege ruimte waaromheen de functionele eenheden van het huis zijn gerangschikt. Als een driedimensionaal canvas introduceert de leegte onverwachte uitzichten op het horizontale landschap en fragmenten van de natuur in het huis. Het vangt natuurlijk licht van boven op, biedt kruisventilatie en onderhandelt over de grenzen van de openbare en privéruimten van het huis. Functioneel gezien is de woning ontwikkeld op twee niveaus. Op de begane grond bevinden zich een woonkamer, een keuken en een kleine logeerkamer. De eerste verdieping bestaat uit twee individuele slaapkamers met een gedeelde badkamer en een slaapkamer ensuite.

De verticale muur van 3,5 meter hoog staat op een afstand van 3 meter van de straat en beslaat de volledige breedte van het perceel. Het werkt als een strikte en rigide grens die het prisma omarmt en zich afzet tegen de discontinue en lawaaierige stedelijke buurt. Drie openingen in het oppervlak van de muur regelen het uitzicht vanuit het huis. Achter de muur bevindt zich een verborgen centraal plein. Dit is een binnenplaats die gasten en bewoners verwelkomt en zich opent voor het sociale leven. In het midden van het plein is een olijfboom uit het dorp getransplanteerd die herinneringen oproept aan dierbaren.

Op de witte buitenmuren wordt het intense mediterrane licht gereflecteerd, waardoor speciale momenten uit het dagelijkse leven van de familie worden geprojecteerd en benadrukt. Horizontale zitvlakken van sierbeton lopen door de binnen- en buitenruimten van de woning, benadrukken de continuïteit tussen binnen en buiten en moedigen onverwachte sociale ontmoetingen aan. Wanneer de muur het prisma snijdt, ontstaan er kleine binnenplaatsen met unieke kenmerken van een micromilieu. In alle buitenruimtes is Cypriotische vegetatie geplant. Na verloop van tijd zal de natuur de monolithische structuur van het huis eroderen en haar aanwezigheid opeisen in het dagelijks leven van de familie. De muur en het prisma werken uiteindelijk als één synthetisch gebaar. Hun synergie genereert een dialoog die rijk is aan tegenstellingen tussen stevigheid en porositeit, privacy en blootstelling, verlangen, bescherming en intimiteit.