Met als uitgangspunt "Hij kwam eerst" is El Tamarindo een huis dat de symbiose tussen architectuur en natuur wil uitleggen. De boom is het belangrijkste element en de as van het architectonische project.
Bouwelementen die de natuur omlijsten van de hoofdingang tot de andere ruimtes die het programma vormen. De locatie van de muren die de plant ordenen werkt als richtlijnen die ons naar de hoofdtoegang van het huis leiden.


De openbare en privégebieden worden op een natuurlijke manier van elkaar gescheiden door oriëntatie en door te reageren op de oorspronkelijke locatie van de boom, waardoor het grootste deel van het oorspronkelijke landschap intact blijft en het natuurlijke landschap naar binnen wordt gehaald.
Alle delen van het huis zijn op natuurlijke wijze verbonden met het buitenleven, waarbij altijd wordt gezocht naar binnenplaatsen en paden die uitmonden in tuinen. Een voorstel dat niet alleen een boom redt, maar er ook de hoofdrolspeler van maakt.


Een huis met een diepe band met natuur en kunst.
In plaats van bomen te vermijden, besloten de architecten ze te omarmen.
Genesteld in het midden van een huizenblok in de buurt van San Sebastian, een bijzonder terrein vanwege zijn onregelmatige kenmerken en de reeds bestaande vegetatie, werd het canvas voor de ontwikkeling van een eengezinswoning voor een beeldend kunstenaar en zijn vrouw, een grafisch ontwerper en schrijver.


Hoewel het architectonische programma niet complex was, waren de kenmerken van het land, de eisen van de klant met betrekking tot het imago, de bestaande begroeiing van grote omvang die in zijn geheel behouden moest blijven en de aangrenzende elementen de factoren die de uitdaging vormden om een huis op te lossen met 2 slaapkamers met badkamer, woon/eetkamer/keuken in open plan, een studio voor plasticwerk en een schrijf- en werkstudio naast verschillende buitenruimtes, waaronder een tuin, zwembad, eethoek buiten, buitenleefruimte en slaapruimte, allemaal opgelost in één fabriek.


Het algemene concept van het project was het creëren van een huis waar de bewoners de hele dag door kunnen genieten van de verschillende ruimtes in het complex, georganiseerd rond de Tamarindo, de oudste en grootste boom, op zoek naar de best mogelijke oriëntatie om te profiteren van zijwind en natuurlijk licht.

Twee elementen springen er duidelijk uit in de compositie van het complex, de Tamarindeboom die als centraal punt dient en de ruimtes eromheen organiseert, als een centrale binnenplaats waardoor de interieurs zich openen naar een gecontroleerde buitenkant, ontworpen en ingeperkt door de architectonische volumes.


Het tweede element is de geleidende muur die alle bewoners verwelkomt, zowel lokale als buitenlandse, en hen beetje bij beetje meeneemt door het terrein, waardoor er een aangename reis ontstaat langs het hele pad, van de toegang tot de straat tot de ingang van het huis. Deze muur is aanwezig en wordt over de hele lengte getransformeerd, want soms is hij volledig blind en imposant met zijn 6,20 meter hoogte en op andere momenten opent hij zich om een groot raam te creëren dat in beide richtingen ofwel het gebouwde architecturale element ofwel de bestaande en aanvullende vegetatie omlijst, op dezelfde manier wordt hij getransformeerd in een nis die de toegang markeert en de belangrijkste buiteningang herbergt om uiteindelijk de plastic werkstudio te voltooien en te ontvangen.


De materialen van de binnen- en buitenmuren waren essentieel om het beeld te bereiken dat de klanten zochten. Hoewel de smaak voor de Yucatecan haciënda's aanwezig was, was het belangrijkste uitgangspunt om een hedendaags, tijdloos werk te creëren waarbij de materialen (net als de haciënda's) waardig konden verouderen en het patina van de tijd konden tonen, waardoor het geïntegreerd werd in het beeld van het huis zelf.
Het was precies deze zoektocht die ons deed besluiten om materialen te gebruiken die natuurlijk aanvoelen, rauw, met een veranderend leven gedurende de dag.


Het gepolijste cement met integrale kleur biedt ons deze diversiteit, omdat het geen volledig vlak en uniform oppervlak is, wat een meer natuurlijke en organische sensatie geeft. Dit bereikte beeld en de functionele oplossing van de ruimtes genereerden een beeld dat we Hedendaagse Haciënda noemen.


Team:
Architecture: Taller Estilo Arquitectura S. de R. L. de C. V.
Architects: Arq. Víctor Alejandro Cruz Domínguez, Arq. Iván Atahualpa Hernández Salazar, Arq. Luís Armando Estrada Aguilar
Construction Team: Ing. Rafael Domínguez Barjau
Structure Design: Ing. Rafael Domínguez Barjau
Colaboratores: Arq. Silvia Cuitún Coronado, Arq. Yahir Ortega Pantoja
Photographer: Manolo Solís


Materials Used:
Cemex
Urrea
Comex
Tecnolite
American Standard
Sika
Canteras MIDO
Grupo Vitrum
Fester
Rotoplas

