Glasvezelversterkt beton (GFRC of GRC) is een lichtgewicht, duurzaam composiet van cement versterkt met glasvezels. Het kan met de hand of machinaal gegoten worden tot sterke maar dunne panelen met behulp van mallen met een toenemende diversiteit aan gebogen en vlakke vormen en afmetingen, kleuren, texturen en afwerkingen. GFRC gevelbekleding kan gebouwen een monolithisch karakter geven, terwijl individuele panelen gedetailleerd kunnen worden om rijke texturen en vormen te bieden die een niveau van visuele en technische complexiteit aan de gebouwschil geven.
Poederpigmenten kunnen worden gebruikt in GFRC-mengsels om specifieke kleureffecten te bereiken. Verven en sealers kunnen ook op GFRC worden aangebracht voor een betere bescherming of een breder scala aan kleurkeuzes. Heldere coatings kunnen worden aangebracht op panelen om de beweging van vocht langs de oppervlakken van het anders poreuze materiaal te verminderen. En panelen kunnen ook worden gepolijst om verschillende mate van reflectiviteit te bieden.
GFRC-panelen, die meestal worden toegepast als regenschermsysteem, worden meestal met beugels gemonteerd op de afgedichte omhulling of structuur van een gebouw, om het te beschermen tegen de elementen en tegelijkertijd drainage en verdamping mogelijk te maken. GFRC is een uitstekend alternatief voor keramische, betonnen, terracotta en andere bekledingssystemen met massieve panelen.
Het Audrey Irmas Paviljoen van OMA is bekleed met 1.230 GFRC panelen, zeshoekig van vorm en voorzien van een rechthoekig raam onder verschillende draaihoeken. De panelen zijn samengevoegd om een sterk patroon over de gevel van deze monolithische structuur te creëren. De GFRC-panelen zijn met water gestraald en getextureerd, waarbij de tinten zijn gekozen vanwege hun gelijkenis met de afwerkingen van de bestaande naastgelegen tempel.
Het Heydar Aliyev Center van Zaha Hadid Architects bestaat uit 3.150 panelen van GFRC geproduceerd door Arabian Profile. Deze panelen beslaan 10.000 vierkante meter en hebben enkele, dubbele en zelfs driedubbele gebogen vormen. Elk paneel is voorzien van een identificerende microchip die alle informatie met betrekking tot dat specifieke paneel bevat. De gevelbekleding volgt nauwgezet de complexe gebogen geometrie van het gebouw en laat het lezen als een doorlopend volume dat overgaat in het vlakke oppervlak van het omringende plein. De paneelnaden lopen parallel en versterken de kromming van het gebouw.
Het Art Deco Project van Aranda/Lasch heeft een gevel van voorgevormde GFRC-panelen die patronen vormen die geïnspireerd zijn op de plooien in de Art Deco-architectuur en -mode van Miami. De panelen waaieren uit boven de winkels van het gebouw op straatniveau om hoekige verzonken winkelpuien te creëren. Het patroon fluctueert subtiel afhankelijk van het programma en wordt versterkt door verlichting die in de paneelnaden is geïntegreerd.
4. Multi-Sport Pavilion and Classroom Complex
Het multi-sportpaviljoen en klaslokalencomplex voor de Francisco De Vitoria Universiteit is ontworpen door Alberto Campo Baeza. De zuidgevel en andere oppervlakken die het meest aan zonlicht worden blootgesteld, zijn bekleed met grote, vlakke GFRC-panelen die volgens de architect bijdragen aan de visuele soberheid en formele terughoudendheid van het gebouw. De onderliggende structuur van het sportpaviljoen is gemaakt van gewapend beton.
5. The Veil
The Veil van Archea Associati is een vijf verdiepingen tellend hotel in Astana, Kazachstan. Het is bekleed met GFRC dat functioneert als een visueel vibrerend systeem van verticale lamellen, zoals draperieën en plooien van fijne stoffen die bewegen in de wind. De gepigmenteerde panelen worden gecombineerd met een palet van hout en cortenstaal om te contrasteren met de glazen oppervlakken. De robuustheid van de gevelbekleding wordt gekenmerkt door verschillende gradaties van insnijdingen, zodat natuurlijk licht de binnenruimtes kan binnendringen.
6. The Goodtime
The Goodtime van Morris Adjmi Architects is een herbestemmingsproject voor een hotel in Miami's South Beach Art Deco Historic District. De toren en de ingang van het gebouw zijn bekleed met GFRC panelen met groeven, vervaardigd door GFRC Cladding System, LLC. De groeven waaruit de gevel is opgebouwd zijn een moderne herinterpretatie van de schaal en het ritme van de pilasters die te zien zijn op veel historische gevels in de buurt.
7. The Imprint at Paradise City
De Imprint in Paradise City, een entertainment- en horecacomplex in Seoul van MVRDV, is bekleed met een omhulsel dat de ontwerpen van de direct omringende gebouwgevels projecteert. Deze zijn als een schaduw over de eenvoudige gebouwvormen en pleinen 'gedrapeerd' en als een reliëfpatroon afgedrukt met behulp van 3.869 GFRC panelen met verschillende unieke mallen. De panelen zijn wit geschilderd om het reliëf te benadrukken.
8. Arter Koç Foundation Contemporary Arts Museum
Het Arter Koç Foundation Contemporary Arts Museum, ontworpen door Grimshaw, heeft een massief volume dat tentoonstellingszalen herbergt die bekleed zijn met 1200 panelen van GFRC geproduceerd door Fibrobeton. Convexe en concave ruitvormige panelen creëren een dramatisch en uitnodigend omhulsel en weerkaatsen de zon als deze zich gedurende de dag door het museum beweegt. Het rijke palet van veranderend licht en schaduw animeert het gebouw en zorgt voor een boeiende en eigentijdse herinterpretatie van de historische mozaïekgevels van Istanbul.
LAND Community Center van EID Architecture maakt gebruik van GFRC om de sculpturale basis van het gebouw te bekleden, in contrast met het glazen bovenvolume. Volgens de architect werd er geëxperimenteerd met een combinatie van digitale fabricage en lokale ambachten om de geprefabriceerde GFRC-panelen te produceren, die zo gevormd zijn dat ze een dynamisch golvend oppervlak creëren.
10. Prior Performing Arts Center
Het Prior Performing Arts Center van Diller Scofidio + Renfro is bekleed met grootformaat GFRC-panelen die zijn geproduceerd door gevelbekledingsfabrikant David Kucera en die draaien ten opzichte van de gevel. De GFRC-bekleding is gecombineerd met verweerd staal om contrasten in textuur te bieden en het effect van twee in elkaar grijpende vormen te benadrukken, waardoor een vloeiende overgang tussen muren en daken ontstaat.
